اسب سواری – تاریخچه اسب سواری (سوارکاری)

اسب سواری – تاریخچه اسب سواری (سوارکاری)

اگر شما هم از این رشته ورزشی خوشتان آمده و می خواهید آن را یاد بگیرید باید بدانید که راه درازی را در پیش دارید که در این راه ابتدا باید اراده و سپس نیاز به تمرین های زیاد دارید. سوارکاری از زمان های بسیار دور وجود داشته و افراد زیادی از این حیوان برای بسیاری از موارد مانند جنگ ها کمک می گرفتند. اما به مرور زمان و مدرن شدن دنیای بشر سوارکاری تبدیل به یک رشته ورزشی در تمام دنیا شد که از پیر و جوانان علاقه زیادی به آن پیدا کردند.

در حقیقت سوارکاری چندین سال است که به یک رشته ورزشی محبوب تبدیل شده و در المپیک هم راه یافته است. اگر شما هم می خواهید یک سوارکار خوب شوید و در مسابقات آن راه پیدا کنید باید اصول و قوانین سوارکاری را بلد باشید. به همین دلیل ما در ادامه برای علاقه مندان به این رشته ورزشی اطلاعاتی را بیان کرده ایم که با دانستن آن ها یک قدم نزدیک تر به این رشته ورزشی و موفقیت هایی که در سرتان دارید شوید.

نگاهی کوتاه به تاریخچه سوارکاری

دوست دارید بدانید اسب سواری چیست تا اصول و قوانین آن را یاد بگیرید؟ قبل از دانستن اینکه اسب سواری چیست باید بدانید تاریخچه سوارکاری چیست تا اطلاعاتتان در خصوص این رشته ورزشی تکمیل شود. در حقیقت اگر به دنبال حرفه ای شدن هستید باید در خصوص تاریخچه سوارکاری اطلاعات جامع و مفیدی در ذهن خود داشته باشید. اسب یکی از ابتدایی ترین یا بهتر است بگوییم نخسین حیوانی می باشد که وارد مسابقات ورزشی شده است. در زمان های بسیار دور از این حیوان برای حمل و نقل استفاده می کردند اما با گذشت زمان و شکل گیری تمدن ها افراد نظامی هر شهر از این حیوان برای جنگ ها استفاده می کردند.

در تاریخچه سوارکاری باید اشاره کرد که با گذشت زمان وقتی توپ و تفنگ ها ساخته شدند دیگر از این حیوان در جنگ ها استفاده نشد و می توان گفت حضور این حیوان در جنگ ها کمرنگ و کمرنگ تر شد. از این رو در تاریخچه سوارکاری به مرور زمان از این حیوان برای سوارکاری و تفریح استفاده شد به طوری که افراد زیادی با یکدیگر در محل های خود مسابقه می گذاشتند تا متوجه شوند کدام یک سوارکار بهتری هستند. وقتی دنیا به سمت مدرن شدن سوق پیدا کرد انگلیسی ها در سده نوزدهم تلاش کردند تا با پریدن از روی موانع توانایی های خود را به نمایش بگذارند. در تاریخچه سوارکاری ورزش سوارکاری وارد بازی های جهانی و المپیک شد که هم اکنون افراد زیادی در آن فعالیت می کنند.

 

 

اصول و مقررات ورزش سوارکاری

 

کلیات ورزش سوارکاری

1 ) پرش با اسب نوعی امتحان برای اسب و سوارکار در مسیری پر از مانع است که در طی آن مهارت و اطلاعات اسب و قدرت سوارکار سنجیده می شود .

2 سوارکاردر طی یک مسابقه ممکن است به خاطر ارتکاب خطاهای مختلف، جریمه شود. بنابراین برنده مسابقه بر اساس نوع مسابقه سوارکاری که کمترین خطا و یا کمترین زمان و یا بیشترین امتیاز را کسب کرده انتخاب می شود.

نکات مهم درباره  ورزش سوارکاری

3 ) منظور از مسابقات پرش با اسب ایجاد علاقه برای سوارکار و تماشاچی است .

4 ) یکسان بودن شرایط مسابقه برای کلیه شرکت کنندگان ضروری است و تهیه و چاپ قوانین و اجراء دقیق آن در حین مسابقه راه رسیدن به این هدف می باشد .

5 ) در بازی های المپیک قهرمانی جهان اسب های شرکت کننده حداقل 8 سال سن دارند واسب های شرکت کننده در کلیه مسابقات بین المللی دیگر باید حداقل دارای 6 سال سن باشند.

آشنایی با ورزش سوارکاری

– تاریخچه سوارکاری

سوارکاری ورزشی بسیار قدیمی است که از دیرباز به منظور جنگیدن یا پیام رسانی به افراد آموزش داده می شد. تاریخ رام کردن اسب هنوز به درستی شناخته نشده است. باستان شناسان با توجه به قدیمی ترین آثار بر جای مانده از پیشینیان در رابطه با رام کردن اسب

ها، معتقدند که اولین اسب های اهلی به بیش از سه هزار سال قبل از میلاد بر می گردند. قبل از آن اسب به منظور تهیه ی غذا شکار می شده است. البته باستان شناسان در بعضی نقاط از اروپای شرقی دهانه هایی پیدا کرده اند که به شش هزار سال قبل از میلاد بر می گردند. این نشان می دهد که انسان از آن زمان سعی داشته است که اسب را رام کند و از آن بهره ببرد، ولی به دلیل سرعت آن در فرار موفق نشده است. قدیمی ترین آثار در اروپای شرقی، شمال قفقاز و آسیای مرکزی یافت شده اند.

اگرچه اهلی ساختن اسب در مقایسه با حیواناتی چون سگ (نه هزار سال قبل از میلاد) و گوسفند و بز (پنج هزار سال قبل از میلاد) مؤخر بود، با این وجود تحول عظیمی در زندگی انسان به وجود آورد. انسان نه تنها از گوشت و شیر اسب بهره می برد، بلکه برای جابه جایی نیز از او استفاده می کرد. نکته ای جالب

در این باره این است که مورخان عقیده دارند که مردم قبل از یادگیری چگونه سوار شدن بر اسب، از ارابه استفاده می کردند. آنان برای این فرضیه خود دو دلیل عمده ارائه می کنند:فسیل های پیدا شده نشان می دهند که اسب های آن دوره برای حمل انسان بسیار کوچک بوده و قد آن ها (بلندی شانه) به بیش از ۱۴٠ سانتی متر نمی رسید.

قبل از آن که اسب توسط انسان رام شود، مردم از ارابه استفاده می کردند و آن ها را به حیواناتی از قبیل گاو یا الاغ وحشی می بستند. بستن ارابه به اسب های کوتاه قد خیلی دشوار نبود، در حالی که سوار شدن بر کمر اسب باعث وحشت و رم کردن آن می شد.

مهار و تربیت کردن اسب ها در زندگی مردم اوراسیا تحول و تأثیرات فراوانی به دنبال داشت. در حالی که در گذشته طی کردن مسافت های طولانی غیر ممکن به نظر می رسید، انسان توانست به کشف سر زمین های جدید و کشور گشایی بپردازد. کم کم وسایلی برای هدایت و تسلط بیشتر بر اسب مانند زین و رکاب (که از اختراعات چینی ها می باشند) ساخته شدند و در اختیار سوارکاران گرفتند. تربیت و پرورش اسب نیز، به خصوص در خاور میانه اهمیت بسیاری یافت و

صحرا نشینان این مناطق به پرورش و نگاه داری اسب های اصیل عربی پرداختند. سوارکاری تا اواخر قرن پانزدهم میلادی، بیشتر در جنگ ها معمول بود. البته در بعضی از کشور ها مانند ایران باستان، به عنوان ورزش و سرگرمی نیز مورد توجه قرار می گرفت (مانند بازی چوگان)، ولی جنبه ی هنری آن از اواخر قرن پانزدهم میلادی به بعد اهمیت یافت. بلاُخره در اواخر قرن نوزدهم میلادی، با پیشرفت صنعت و جایگزین کردن اسب ها توسط ماشین آلات، سوارکاری جنبه ی ورزشی و سرگرمی که امروزه مشاهده می شود را به خود گرفت.

 

اسب و جایگاه آن در دنیای انسان ها

اسب یکی از حیواناتی بوده که برای کار و جابه جایی اقلام و انسان مورد استفاده قرار می گرفته است. به علت پیشرفت علم و فناوری، اسب دیگر کارکرد قدیمی خود را از دست داده است و امروزه از اسب جهت انجام امور تفریحی و سرگرمی و البته انجام ورزش اسب سواری استفاده می گردد.

ورزش اسب سواری هم اصولی دارد، اصولی که گذشتگان به دلیل سروکار داشتن با انواع حیوانات و دام ها کاملاً با آن خو گرفته‌اند، ولی انسان های مدرن و امروزی نیاز به آموزش دارند تا بتوانند با اسب رفتار مناسبی داشته باشند. فردی که اسب سواری می نماید باید جسور و شجاع باشد، چرا که جسارت یکی از ضروریات ورزش اسب سواری است.

در مقاله امروز نکاتی بسیار مهم و کاربردی در مورد ورزش اسب سواری برای مبتدیان آورده ایم که به این افراد کمک می نماید درک درستی از اسب و ورزش اسب سواری به دست بیاورند و تا حدودی نحوه اسب سواری، نشستن بر روی اسب، چگونگی تشخیص مربی و اسب مناسب و … را بدانند. با ما همراه باشید تا با ورزش اسب سواری که یکی از مهیج ترین و لذت بخش ترین ورزش های شناخته شده در بین مردم دنیا، آشنا گردید.

یک باشگاه اسب سواری، مربی و اسب مناسب برای خود بیابید

به یک باشگاه ورزش اسب سواری مناسب مراجعه نمایید. افراد مبتدی نمی توانند به تنهایی اسب سوار حرفه ای شوند. در مراکز اسب سواری با مربی حرفه ای می توانید به یک اسب سوار حرفه ای تبدیل گردید. وقتی مرکز ورزش اسب سواری را پیدا نمودید، با یک یا دو جلسه مربی و اسب را محک بزنید. مربی اسب سواری باید با تجربه و همچنین سوارکار خوبی باشد.

مربی اسب سواری باید صبر زیادی داشته باشد، اما نباید منتظر باشید تا آنچه در فکر شماست را بخواند. او نباید شما را وادار به اسب سواری نماید، شما خود باید اسب سوار گردید، او تنها راهنمای شماست. مربیان برای افراد مبتدی یک اسب آرام را در نظر می گیرند. اسب باید زیر هشت سال سن باشد. اسبی را انتخاب نمایید که به صورت دایره‌وار آرام حرکت نماید و به مدت 30 دقیقه با آن تمرین نمایید.

انواع رشته های سوارکاری

انواع رشته های سوارکاری به طور کلی به دو دسته سبک غربی و سبک انگلیسی تقسیم می شوند که هر یک انواع مختلفی را شامل می شوند از جمله این موارد :

  1. مسابقات پرش
  2. مسابقات درساژ
  3. مسابقات ارابه رانی
  4. مسابقات استقامتی (سبک انگلیسی)
  5. مسابقات بشکه ای (BARREL) ( سبک غربی)
  6. مسابقات CUTTING ( سبک غربی)
  7. مسابقات EVENTING ( سبک انگلیسی)
  8. مسابقات HUNTER ( سبک انگلیسی)
  9. مسابقات POLE BENDING ( سبک غربی)
  10. چوگان
  11. مسابقات رینینگ ( سبک غربی)
  12. مسابقات ROPING
  13. TRAIL RIDING

نکته‌های مهمی که برای آموزش سوار کاری باید بدانیم

هنگامی که اسبی را برای آموزش سوار کاری انتخاب می‌کنید، باید نکاتی را در مورد نگه‌داری و سواری گرفتن از آن بدانید. به طور مثال، اسب‌دوانی بدون استفاده از زین برای تازه‌کاران، می‌تواند خطرآفرین باشد. اما جالب است بدانید هیچ کاری به اندازه تیمار اسب در نزدیکی یک اسب دیگر خطرناک نیست. آمارها بیان می‌کند که بیشترین خطرات، زمانی اتفاق افتاده است که فرد روی زمین، در کنار اسب بوده‌است. پس همیشه سرعت و ارتفاع عوامل خطرآفرین این ورزش نیستند. به یاد داشته باشید که هنگام نزدیک شدن به اسب، باید از کلاه ایمنی استفاده کنید. حتی وقتی مشغول غذا دادن، تیمار کردن یا هدایت او به یک مکان هستید باید حواستان را جمع کنید. در آموزش سوار کاری ، زمانی که روی زمین، کنار حیوان هستید، سعی کنید در کوتاه‌ترین فاصله نسبت به او بایستید. همیشه سعی کنید دهنه اسب را کوتاه بگیرید و در موقعیتی نسبت به سر او قرار بگیرید که نتواند برگردد و شما را گاز بگیرد. بله! گاز بگیرد… این نکته را بدانید که بین شانه و سر اسب، فاصله زیادی وجود دارد که به همین علت می‌تواند به سرعت سرش را برگرداند و شما را گاز بگیرد.

نزدیک اسب ایستادن در آموزش سوار کاری

نزدیک اسب ایستادن، بیشتر از زمانی که در فاصله دورتر بایستید امنیت شما را تامین می‌کند. به این دلیل که، وقتی نزدیک اسب می‌ایستید، چندان به چشم او نخواهید آمد. موقع تیمار کردن اسب ابتدا از قسمت جلو شروع کنید، به تدریج به سمت پشت اسب بروید. نواحی حساس او که قلقلک می‌شود را بشناسید و از تماس دست با آن نقاط خودداری کنید. اگر این کار را نکنید، ممکن است یک لگد از این حیوان نجیب! نوش جان کنید.

موقع غذا دادن به اسب در آموزش سوار کاری ، فاصله خود را با او حفظ کنید. مثلا یک حصار بین او و شما قرار داشته‌باشد. در هر شرایطی، اسب را بین خودتان و در خروجی قرار ندهید. با اسب به آرامی صحبت کنید و از زمان کره‌گی، رفتار آرامی با او داشته باشید. از زمانی که یک کره اسب است، او را به بودن در کنار انسان‌ها عادت دهید. حتما او را با صداهای بلند (مانند موسیقی بلند) یا پرچمی که تکان می‌خورد آشنا کنید.

آزادی و کنجکاوی، در طبیعت این حیوان است. پس مراقب رفتارتان با او باشید و هنگام هدایت او طناب را به دور مچتان نبندید. برای فهمیدن حال عمومی اسب، باید به چشم‌ها و گوش‌هایش دقت کنید. اگر مشکلی احساس کردید سعی کنید با حرف زدن، او را آرام کنید. هنگام کار با اسب، به هیچ وجه حرکت ناگهانی از خود نشان ندهید. گردنش را نوازش کنید و اطمینان پیدا کنید که اسب متوجه تنها نبودنش بشود و بداند شما در محل حضور دارید.

آماده نمودن اسب قبل از اسب سواری

این ورزش هم مانند هر ورزش دیگری نیازمند آماده سازی است. نکته مهم اینجاست که باید برای اسب سواری به کمک مربی، اسب خود را آماده نمایید. برای مثال شما نیاز دارید که قبل از سواری گرفتن از اسب خود، آن را افسار بزنید، زین گذاری نمایید.

نحوه سوار گشتن بر روی اسب در ورزش اسب سواری

سوار گشتن بر روی اسب هم اصولی دارد و نکاتی که باید به کار برده شوند. به این صورت که بر روی زین اسب سوار گردید. توصیه شده است این کار را از سمت چپ انجام دهید، اما بهترین راه برای اسب این است که از هر دو طرف سوار آن گردید.

نحوه نشستن بر روی اسب در ورزش اسب سواری

تعادل خود را پیدا نمایید. برای دور اول، مطمئناً مربی خودش اسب را هدایت می نماید، تا شما بر اسب سواری مسلط گردید. اگر احساس می‌نمایید که تعادل خود را از دست می‌دهید به یال اسب بچسبید تا زمانی که تعادل خود را باز یابید. شما باید طوری حرکت نمایید که متوجه ریتمی شدن حرکت اسب گردید. و دستانتان با ریتم حرکت، تکان بخورد، نباید زیاد به افسار فشار بیاورید، زیرا به دهان اسب فشار وارد می آید.

دست های شما از آرنج‌ ها با ریتم حرکت تکان بخورد. هنگامی که اسب سواری می‌نمایید حتما نگاهتان به جلو باشد و کمر خود را صاف نگه دارید. اطمینان حاصل نمایید که یک سوم کفش‌های شما باید در رکاب باشند و پاها باید به سمت پایین قرار بگیرد. اجازه ندهید که پاهایتان زیاد به سمت جلو حرکت نماید، مثل این که بر روی یک صندلی نشسته اید، این روش نشستن نادرست است، بلکه باید شانه‌ها، کشاله ران و پاشنه‌های پایتان کشیده گردد.

نحوه یورتمه رفتن با اسب در ورزش اسب سواری

برای یادگیری چگونگی یورتمه رفتن با اسب، هنگامی که به راه رفتن اسب عادت نمودید، کمی پاهای خود را محکم‌تر فشار دهید تا شروع به یورتمه رفتن نمایید. در صورت تمایل می‌توانید این کار را نشسته یا ایستاده انجام دهید. اگر در حالت نشسته می باشید، در پایین‌ترین قسمت زین بمانید و پاهای خود را دو طرف بدنه اسب نگه دارید.

مطمئن گردید که آرنج‌های شما آزاد است و بیش از حد افسار اسب را نکشید. برای حرکت اسب به صورت یورتمه باید حالت ایستاده و نشسته را تعویض نماییم. پاشنه‌های خود را پایین ببرید و کاملاً در رکاب قرار دهید، ولی مراقب باشید که زیاد کشش ایجاد ننمایید.

اسب‌ها وقتی در حالت یورتمه رفتن می باشند، پاهای خود را به صورت مورب تکان می‌دهند. وقتی می‌خواهید به سمت چپ بروید زمانی برخیزید که شانه راست اسب بالاست و وقتی می‌خواهید به سمت راست بروید زمانی برخیزید که شانه چپ اسب بالاست. در نظر داشته باشید که با یک نگاه موقعیت اسب را بسنجید. در غیر این صورت تعادل خود را از دست خواهید داد.

چند توصیه مهم به هنگام انجام ورزش اسب سواری

  • اطمینان حاصل نمایید که راحت می باشید.
  • کلاه اسب سواری باید مطابق قوانین باشد. برای مثال به هنگام انجام ورزش اسب سواری، اگر از روی اسب واژگون گردید، کلاه دوچرخه‌سواری اصلاً مناسب نمی باشد. اگر به مدت بیش از 5 سال از کلاه خود استفاده نموده اید، آن را تعویض نمایید.
  • با یک بار از روی اسب افتادن روحیه خود را از دست ندهید.
  • هنگامی که به اسب نزدیک می گردید آرامش خود را حفظ نموده و هیچ گونه استرسی به خود وارد ننمایید، چرا که اسب احساس شما را می‌فهمد و واکنش نشان می‌دهد.
  • پاشنه پای خود را پایین نگه دارید و به سمتی که می‌خواهید بروید نگاه نمایید.
  • از مربی خود سؤال نمایید که اسب با چه علائمی، واکنش نشان می‌دهد.
  • هنگامی که به اسب خود نزدیک می گردید، با او حرف بزنید تا متوجه حضور شما گردد.
  • زیاد افسار متصل به فک اسب را نکشید، مگر این که اسب در حال فرار باشد. مراقب باشید افسار اسب را به صورت ناگهانی نکشید، زیرا این کار او را می ترساند و امکان دارد حرکت خطرناکی نماید. اسب‌ها عادت دارند که به آرامی هدایت گردند.
  • همواره لباس‌ مخصوص اسب سواری به تن نمایید.
  • در کنار یک اسب از زانو زدن و نشستن خودداری نمایید.
  • پیش از این که شروع به حرکت نمایید از یک سوارکار ماهر کمک بگیرید تا موقعیت زین شما را بررسی نماید.
  • هرگز از پشت به یک اسب نزدیک نگردید، چون ممکن است بترسد.
  • اگر در موقعیتی می باشید که باید به پشت اسب بروید، دست خود را روی کفل اسب بگذارید تا متوجه حضور شما گردد.

نتیجه گیری

با شناخت ورزش اسب سواری و نحوه راندن یک اسب در می یابیم که اگر نکات و آموزش های مربی خود را به درستی به کار ببندیم، ورزش اسب سواری هم چندان کار سختی نیست و با کمی تمرین و علاقه می توانید به یک سوارکار حرفه ای تبدیل گردید. ورزش اسب سواری بسیار هیجان انگیز است، پس با رعایت نکات فوق و بهره گیری از یک باشگاه، اسب و مربی خوب نهایت لذت را از آن ببرید.

بیشتر بخوانید

سنگنوردی یا صخره نوردی – ورزش صخره نوردی

سنگنوردی یا صخره نوردی – ورزش صخره نوردی ورزش سنگنوردی یا صخره نوردی را تقریبا …