مقایسه بهترین شماره ۹های تیم ملی برزیل بعد از خداحافظی رونالدو

تیم ملی برزیل در طول تاریخ از پله و رونالدینیو گرفته تا سوکراتس و کاکا، بازیکنان بزرگ بسیاری داشته و هر کدام از این بازیکنان شماره‌های مشهور مختص به خودشان را داشتند. پیراهن شماره ۹ سلسائو نزد هواداران این تیم از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. رونالدو ، برای چندین سال صاحب این پیراهن بود.

شماره ۹ های برزیل پس از رونالدو

وی در این مدت با برزیل به افتخارات بزرگی در دنیای فوتبال رسید. او در سال ۲۰۰۶ از تیم ملی کشورش خداحافظی کرد (هرچند که یک بازی ملی در سال ۲۰۱۱ انجام داد.) و از آن زمان به بعد خط حمله برزیل به مشکلات بزرگی مواجه شد. بدیهی است که برزیلی‌ها سعی کردند تا طی سالیان اخیر این مشکل بزرگ را برطرف سازند و در این مسیر، شاهد فراز و نشیب‌های بسیاری بودند. در این مطلب قصد داریم تا به ۱۲ بازیکنی بپردازیم که بعد از خداحافظی رونالدو از بازی‌های ملی، پیراهن شماره ۹ برزیل را به تن کرده‌اند.

۱۲. برونو هنریکه – ۱ بازی ملی و بدون گل زده

هنریکه که سابقه بازی در کروزیرو، گویاس، ولفسبورگ و سانتوس را دارد و در حال حاضر هم پیراهن فلامینگو را به تن می‌کند، آخرین برزیلی‌ای بوده که پیراهن شماره ۹ تیم ملی کشورش را به تن کرده است. این مهاجم ۲۸ ساله در جریان تساوی ۲-۲ سلسائو با کلمبیا در سپتامبر امسال ۱۰ دقیقه در زمین بازی حاضر شد.

۱۱. یوناس – ۱۲ بازی ملی و ۳ گل زده

گرچه یوناس بعد از به ثمر رساندن ۱۳۷ گل در ۱۸۳ بازی‌اش برای تیم بنفیکا به عنوان اسطوره عقاب‌ها به یاد آورده می‌شود، اما دوران کوتاه حضورش در تیم ملی برزیل در کوپا آمریکای ۲۰۱۶ و به عنوان مرد شماره ۹ تیم به خوبی سپری نشد. او در جریان تساوی ۰-۰ تیمش با اکوادور عملکرد رقت انگیزی داشت و در پایان نیمه اول دیدار برزیل با هائیتی هم تعویض شد. برزیل در حالی‌که با نتیجه ۳-۰ در نیمه نخست آن بازی پیروز شده بود، در پایان با نتیجه ۷-۱ برنده شد و یوناسی که پیراهن شماره ۹ سلسائو را به تن می‌کرد، جایی در ترکیب بازی آخر دور گروهی تیم نداشت.

۱۰. دیگو سوزا – ۷ بازی ملی و ۲ گل زده

بعد از اینکه تیته به سبب مصدومیت گابریل ژسوس قادر به دعوت مهاجم منچسترسیتی به تیم ملی نبود، این دیگو سوزا بود که پیراهن شماره ۹ سلسائو را به تن می‌کرد. این هافبک تهاجمیِ حالا ۳۴ ساله که سابقه بازی در تیم‌های فلامینگو، فلومیننزه، گرمیو، بنفیکا، اتلتیکو مینیرو، واسکو دو گاما، الاتحاد، متالیست خارکیف، سائوپائولو و بوتافوگو را در کارنامه دارد، در چنین شرایطی تنها یک بار در ترکیب اصلی تیم قرار گرفت و در دو بازی دیگر هم دقایقی در زمین مسابقه حاضر شد. گرچه عملکرد دیگو سوزا به مانند یوناس فاجعه‌بار نبود اما شاهد درخشش چندانی هم از او نبودیم.

۹. دیگو تاردلی – ۱۴ بازی ملی و ۳ گل زده

بعد از پایان فاجعه‌باری که برزیل در جام جهانی ۲۰۱۴ داشت، آن‌ها امیدوار بودند تا در کوپا آمریکای ۲۰۱۵ خاطرات تلخشان در جام جهانی را از یاد ببرند. نیمار بعد از پشت سر گذاشتن فصلی فوق العاده و قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپای آن سال در کنار یکی از بهترین شماره نه های دنیای فوتبال در بارسلونا، در تیم ملی کشورش ناچار به بازی در کنار دیگو تاردلی، شمارۀ ۹ آن زمان سلسائو بود. تاردلی در ترکیب اصلی دیدار نخست برزیل در کوپا آمریکا حضور داشت اما بعد از آن تنها به عنوان یار تعویضی وارد زمین می‌شد و به حدی عملکرد نامطمئنی داشت که در جریان شکست برزیل برابر پاراگوئه در ضربات پنالتی، فرصت پنالتی زدن را هم به دست نیاورد.

۸. ریچارلیسون – ۱۴ بازی و ۶ گل زده

ریچارلیسون در آگوست ۲۰۱۸ اولین بازی ملی‌اش را انجام داد و بازهم در دسترس نبودن گابریل ژسوس بود که موجب رسیدن شمارۀ ۹ تیم ملی به مهاجم اورتون شد. ریچارلیسون در دو دیدار دوستانه برزیل با ایالات متحده آمریکا و السالوادور، دوبار گلزنی کرد و با وجود اینکه پیراهن شمارۀ ۹ تیم ملی را به صاحب اصلی آن یعنی گابریل ژسوس برگرداند، اما از سال گذشته تاکنون به طور منظم به اردوهای تیم ملی برزیل دعوت می‌شود و تابستان امسال هم در کوپا آمریکا به قهرمانی رسید.

۷. الکساندر پاتو – ۲۷ بازی ملی و ۱۰ گل زده

الکساندر پاتو، نه تنها در فوتبال برزیل بلکه در فوتبال جهان به عنوان بازیکن بزرگی شناخته می‌شد اما در تیم ملی کشورش عملکرد چندان موفقی نداشته است. این عملکرد ضعیف پاتو، در کوپا آمریکای ۲۰۱۱ و وقتی که پیراهن شماره ۹ مشهور تیم ملی را به تن می‌کرد بیشتر نمود یافت؛ پاتو در دو بازی ابتدایی تیم در این تورنمنت گلزنی نکرد و در آخرین بازی دور گروهی موفق به ثبت یک بریس شد. او همچنین بعد از عملکرد ناامیدکننده‌اش در دیدار با پاراگوئه، پیش از اینکه هم‌تیمی‌هایش همه پنالتی‌هایشان در ضربات پنالتی را از دست بدهند، تعویض شد و از زمان مسابقه بیرون رفت.

۶. ریکاردو اولیویرا – ۱۶ بازی ملی و ۵ گل زده

ریکاردو اولیویرا هیچ‌وقت نام بزرگی در فوتبال برزیل نبوده اما در پیراهن شمارۀ ۹ تیم ملی برزیل عملکرد قابل احترامی را از خودش به نمایش گذاشت. او از مجموع شش دیدار برزیل در جام کنفدراسیون‌های ۲۰۰۵، پنج بار در ترکیب اصلی تیم حضور یافت و دو بار هم موفق به باز کردن دروازه حریفان سلسائو شد. اولیویرا قادر به ادامه عملکرد قابل قبولش در تیم ملی، حداقل در کوتاه مدت بود اما مصدومیت‌های گاه و بی‌گاهش، اجازه این کار را به او ندادند.

۵. واگنر لاو – ۲۰ بازی ملی و ۴ گل زده

واگنر لاو علاوه بر اینکه اسم بسیار جالبی دارد، عملکرد بسیار خوبی هم در پیراهن شماره ۹ تیم ملی برزیل از خودش به جای گذاشته است. او که در جریان کوپا آمریکای ۲۰۰۷ پیراهن شمارۀ ۹ سلسائو را به تن می‌کرد، به جز ۴۰ دقیقه پایانی (با احتساب ۳۰ دقیقه وقت اضافه) دیدار تیمش با اروگوئه در نیمه نهایی، در تمامی دقایق این تورنمنت حاضر بود و موفق به ثمر رساندن یک گل هم شد. با این وجود او نقش به سزایی در سازندگی گل‌های تیمش داشت و در جریان پیروزی ۳-۰ برزیل در فینال، یک بار پاس گل داد. لاو، پیش از اینکه جایگاهش در تیم ملی را با ظهور لوییز فابیانو از دست دهد چندین بازی ملی دیگر را هم انجام داد.

۴. گابریل ژسوس – ۳۵ بازی ملی و ۱۷ گل زده

گابریل ژسوس، شمارۀ ۹ کنونی تیم ملی برزیل کمک بسیاری به رشد تیم تیته در بازی تیمی کرده است. ژسوس در جام جهانی سال گذشته عملکرد قابل قبولی نداشت اما از آن تاریخ به بعد، در ۱۳ بازی موفق به ثمر رساندن هشت گل شده و دوتای آن را در جریان کوپا آمریکای ۲۰۱۹ که به قهرمانی خانگی برزیل منجر شد وارد دروازه رقبای سلسائو کرده است.

۳. فرد – ۳۹ بازی ملی و ۱۸ گل زده

شاید حضور فرد در چنین جایگاهی خنده‌دار باشد اما باید به یاد داشته باشید که او در روزهای آغازین دوره دوم حضور لوییز فیلیپه اسکولاری روی نیمکت برزیل، به یکی از اصلی‌ترین بازیکنان تیم تبدیل شده بود. گرچه او تکنیک برزیلی‌ها را نداشت اما گلزن قهاری بود و در قهرمانی برزیل در جام کنفدراسیون‌های ۲۰۱۳ نقشی کلیدی را ایفا کرد. با این حال فرد با توجه به مصدومیت‌هایش بعد از آن مسابقات، با آمادگی کامل راهی جام جهانی ۲۰۱۴ نشد. او در جریان شکست ۷-۱ برزیل برابر آلمان در نیمه نهایی آن بازی‌ها، ۷۰ دقیقه در زمین حاضر بود و بعد از آن بازی دیگر پیراهن تیم ملی کشورش را به تن نکرده است.

۲. لوییز فابیانو – ۴۵ بازی ملی و ۲۸ گل زده

لوییز فابیانو در دو دوره مجزا پیراهن شماره ۹ تیم ملی برزیل را به تن می‌کرد. ابتدا در جریان کوپا آمریکای ۲۰۰۴ که برزیل با تیم زیر ۲۳ ساله‌هایش شرکت کرد، جایی بود که او به یکی از اصلی‌ترین بازیکنان تیم تبدیل شد، در تمام دیدارهای تیمش بازی کرد، دوبار گلزنی کرد و حتی پنالتی پیروزی‌بخش برزیل در ضربات پنالتی نیمه نهایی را هم زد. دوره دوم حضور او به عنوان مرد شماره ۹ تیم هم به زمان سکان داری دونگا بر می‌گردد که در آنجا به خوبی خودش را نشان داد. فابیانو گرچه بازیکن بسیار بااستعدادی نبود اما با قدرت و تکنیکی که داشت همواره راهی را برای گل زدن پیدا می‌کرد. او در جریان قهرمانی برزیل در جام کنفدراسیون‌های ۲۰۰۹، یکی از ارکان اصلی تیم بود و دو بار هم در فینال گلزنی کرد. لوییز در جام جهانی ۲۰۱۰ هم سه بار گلزنی کرد و با حذف برزیل در یک چهارم نهایی آن مسابقات و اخراج دونگا، حضور او هم در تیم ملی کمرنگ‌تر شد.

۱. آدریانو – ۴۸ بازی ملی و ۲۷ گل زده

آدریانو، با پای چپ جادویی طلایی پوشان، پیش از خداحافظی رونالدو هم خودش را در برزیل ثابت کرده بود اما فرصت پوشیدن پیراهن شماره ۹ تیم را به دست نیاورده بود. او در کوپا آمریکای ۲۰۰۴ هم پیراهن شماره ۷ را می‌پوشید و عملکرد خوبش زیر سایه درخشش‌های لوییز فابیانو قرار گرفته بود. با این حال آدریانو در جام کنفدراسیون‌های ۲۰۰۵ پیراهن شماره ۹ برزیل را به تن کرد؛ او در جریان پیروزی ۴-۱ برزیل برابر آرژانتین بریس کرد و با ۵ گل زده آقای گل این رقابت‌ها شد تا فوتبال‌دوستان برزیلی از پیدا کردن جانشین رونالدو خوشحال باشند. گرچه رونالدو برای جام جهانی ۲۰۰۶ به تیم ملی برگشت و بعد از آن آدریانو در تیم ملی روزهای خوبی را پشت سر نگذاشت. هرچند که او دوبار دیگر پیراهن شماره ۹ برزیل را پوشید؛ اولی در جریان پیروزی ۴-۲ برزیل برابر شیلی بود و دومی هم در پی شکست سلسائو در لاپاز به وقوع پیوست. هنوز و بعد از گذشت چندین سال از خداحافظی رونالدو از بازی‌های ملی، از آدریانو به عنوان بهترین وارث شماره ۹ او یاد می‌شود.