آشنایی با ورزش پاورلیفتینگ – پاورلیفتینگ چیست

 پاورلیفتینگ چیست؟

پاورلیفتینگ یا Powerlifting نوعی ورزش قدرتی است که در مقایسه با سایر رشته های بدنسازی بیش تر به جنبه قدرتی می پردازد تا اینکه به تناسب اندام در آن توجه شود. به دلیل شباهتی که به وزنه برداری دارد به آن وزنه برداری قدرتی نیز می گویند. این ورزش نیز مانند وزنه برداری دارای سه حرکت است. اسکوات، پرس سینه و ددلیفت سه حرکت این ورزش هستند. پاورلیفتینگ بر اساس ورزشی به نام odd lift ساخته شده که آن نیز شامل سه قسمت است. در ادامه این مثاله از بدن سنتر به بررسی آنها می‌پردازیم.

برای انجام این ورزش هم می توان از تجهیزات استفاده کرد و یا اینکه بدون تجهیزات ورزش را انجام داد. بر همین اساس این ورزش را به دو قسمت تقسیم می کنند. به نوع بدون تجهیزات آن کلاسیک یا classic می گویند و به نوع بدون تجهیزاتش با لوازم یا equipped می گویند.

حرکات مربوط به ورزش پاورلیفتینگ :

پاورلیفتینگ از سه حرکت اسکات، پرس سینه و ددلیفت تشکیل شده است. که در ادامه به شرح آن می پردازیم.

اسکات

حرکت اسکات یا اسکوات به این شکل انجام می شود که ورزشکار هالتر را پشت گرد خود قرار می دهد و یک بار می نشیند و برمی خیزد. در این حرکت تمام عضلات بدن درگیر می شوند به همین دلیل حرکت اسکات به مادر کار با وزنه معروف است. هرچند که در این حرکت تمام عضلات درگیر هستند ولی چند عضله نقش مهمتری دارند که این عضلات عبارتند از :

• چهار سر ران
• سرینی بزرگ
• سرینی میانی

 

فرق اساسی بین پاورلیفتینگ ,پرورش اندام و وزنه برداری المپیکی از نظر علمی نیست , بلکه از نظر تصمیم می باشد سه ورزش یاد شده به خوبی اثرات کار با وزنه را بر روی بدن نشان داده اند در پرورش اندام نتیجه مسابقه از نظر کیفیت یعنی اعداد وزنه هایی که ورزشکار قادر به جابجایی یا بلند کردن آنها می باشد هدف اصلی است .

اگر بخواهیم این تفاوت ها را از نظر روانشناسی مورد بررسی قرار دهیم باید مقایسه زیر را در نظر بگیریم فرض کنید که یک اتومبیل فراری موجود می باشد اشخاصی مثلا می خواهند همین اتومبیل را در یک نمایشگاه به معرض دید عموم بگذارند در عین حال ممکن است افرادی دیگر مایل باشند که این ماشین را در مسابقه به کار ببرند هر دو گروه به خود اتومبیل علاقمند و در نهایت از استفاده از آن لذت می برند در حالیکه نگرش آنها به نوع استفاده از آن متفاوت است اگر شما مسئول طراحی یک متد واقعا علمی جهت سنجش قدرت بودید احتمالا یک سیستم بلند کردن وزنه توسط عضلات مختلف را در نظر می گرفتید و آنگاه قدرت هر عضله با مقدار وزنه هایی که قادر به جابجا کردن آنها بود مورد سنجش قرار می گرفت این موضوع به صراحت چگونگی پیدایش و توسعه ورزش پاورلیفتینگ را توجیه می کند .

در طی سال های قبل از ۱۹۶۴ میلادی یعنی سالی که ورزش پاورلیفتینگ رسما به وجود آمد مسابقات بلند کردن وزنه در حرکات مختلف که به اصطلاح odd-lifts نامیده می شند غالبا به همراه مسابقات وزنه برداری و بدنسازی برگزار می شد این مسابقات نمایشی غالبا در بردارنده ۲ الی ۳ حرکت مختلف جهت سنجش قدرت عضلات بود بعضی از انواع این حرکات عبارت بودند از پرس سینه باهالتر, ددلیف, اسکوات, پرس ها با هالتر از پشت گردن پرس نظامی جلو بازو باهالتر و البته حرکات دیگری نیز وجود داشت.

در اوایل ۱۹۵۷میلادی حرکات قدرتی شامل جلو بازو با هالتر, پرس سینه و اسکوات بودند که جهت سنجش قدرت فرد شرکت کننده در مسابقه به کار گرفته می شدند هر یک از سه حرکت قدرت گرو های عضلانی را که بیشترین اهمیت را به کل بدن دارا بودند به نمایش می گذاشتند و البته در آن زمان اینگونه تصور می شد که برنده چنین مسابقه ای حقیقتا از تمامی رقبایش قوی تر می باشد تااینکه در سال ۱۹۶۴ در کشور امریکا سه حرکتی که امروز به عنوان مواد مسابقات ورزشی پارولیفتینگ در ان کشور برگزار گردید مواد مسابقات شامل اسکوات, پرس سینه و ددلیفت بود که هم اکنون اجرا می شود.

پس از امریکا کشور انگلستان نیز بلا فاصله مسابقاتی در زمینه این ورزش در سطح ملی برگزار کرد و در مدت کوتاهی با پیوستن سایر کشورها فدراسیون بین المللی پارولیفتینگ(IPF) تشکیل شد هم اکنون بیش از ۱۰۰ کشور می توانند در مسابقات قهرمانی جهان شرکت نمایند در اواسط دهه هشتاد میلادی کمیته بین المللی المپیک پاورلیفتینگ را به عنوان یک ورزش مورد شناسایی قرار داد اما این شناسایی توسط این کمیته به این معنی نیست که پاور لیفتینگ به عنوان یک برنامه ورزشی در بازی های اینده المپیک انجام خواهد شد .
اگر چه قدمی هرچند کوچک در راه شناسایی این ورزش به عنوان یک ورزش المپیکی به شمار می رورد.

ازسویی دیگر ازسال ۱۹۸۰میلادی اتحادیه بین المللی بازی های جهانی) (IWGAتاسیس یافت پارولیفتینگ عضو رسمی این اتحادیه بوده است. برنامه های تمرینی ورزش پاورلیفتینگ همانند تمرینات ورزش های وزنه برداری و پرورش اندام بر اساس تیپ های بدنی اشخاص و استعداد های وراثتی طراحی میشود. افرادی که به تازگی شروع به انجام های تمرینات این رشته ورزشی می کنند باید همانند یک بدنساز مبتدی مدتی در حدود ۳الی ۶ماه را صرف انجام تمرینات اساسی نمایند تا به تدریج امادگی لازم را جهت اجرای تمرینات شدیدتر بعدی به دست آورند ورزش کاران پیشرفته پاورلیفتینگ همانند ورزش کاران رشته های ورزشی دیگر و به ویژه باتوجه به طبیعت یک ورزش برنامه های تمرینی سالیانه خود رابراساس تعداد مسابقاتی که باید درطول سال دران شرکت نمایند پی ریزی و اجرا می کنند.

غالبا ورزشکاران این رشته درهرسال دربیش از دو الی سه مسابقه شرکت نمی کنند انها در هرفصل تمرینی ازاصل سیکل بندی کردن تمرینات(CYCLING TRAINING) استفاده می کنند معمولا هرسیکل تمرینی حداقل۸ هفته و حداکثر۱۶هفته به طول می انجامد که سیکل ۱۶هفته ای قویا توصیه می شوند. توضیح اینکه اگر ورزشکاری بخواهد ازاین سیکل ۱۶هفته ای استفاده کند یقینا وی باید درهفته هفدهم در مسابقه شرکت نماید. هرسیکل به ۲ بخش عمده تمرینات امادگی عمومی در تمرینات زیر بنایی (FOUNDATION TRAINING PHASE) یا (PREPARATION PHASE)و تمرینات شدید (INTENSITY PHASE) تقسیم می شود.

 

 

گروه های سنی و کلاس های وزنی پاورلیفتینگ

در رقابت های رسمی پاورلیفتینگ که توسط فدراسیون بین المللی پاورلیفتینگ برگزار می شود، پاورلیفتر ها در دو دسته بانوان و آقایان در گروه های سنی و کلاس بندی های وزنی مختلفی قرار می گیرند.

گروه های سنی پاورلیفتینگ آقایان

قوانین گروه های سنی حاکم بر رقابت های پاورلیفتینگ آقایان به شرح جدول زیر می باشد.

گروه سنی	سال شروع گروه سنی	سال پایان گروه سنی
بزرگسالان (آزاد)	از روزی که ورزشکار به 14 سالگی می رسند	محدودیتی در این زمینه لازم نیست
نوجوانان	از روزی که ورزشکار به 14 سالگی می رسند	در کل سالی که ورزشکاران در آن به 18 سالگی خواهند رسید
جوانان	از روز یکم ژانویه سالی که ورزشکار به 19 سالگی می رسد	در کل سالی که ورزشکاران در آن به 23 سالگی خواهند رسید
پیشکسوتان مستر1	از روز یکم ژانویه سالی که ورزشکار به 40 سالگی می رسد	در کل سالی که ورزشکاران در آن به 49 سالگی خواهند رسید
پیشکسوتان مستر2	از روز یکم ژانویه سالی که ورزشکار به 50 سالگی می رسد	در کل سالی که ورزشکاران در آن به 59 سالگی خواهند رسید
پیشکسوتان مستر3	از روز یکم ژانویه سالی که ورزشکار به 60 سالگی می رسد	در کل سالی که ورزشکاران در آن به 69 سالگی خواهند رسید
پیشکسوتان مستر4	از روز یکم ژانویه سالی که ورزشکار به 70 سالگی می رسد	محدودیتی در این زمینه لازم نیست

در محاسبه سن ورزشکاران منظور از سال، سال میلادی می باشد.

گروه های سنی پاورلیفتینگ بانوان

قوانین گروه های سنی حاکم بر رقابت های پاورلیفتینگ بانوان در جدول زیر قابل مشاهده می باشد.

گروه سنی	سال شروع گروه سنی	سال پایان گروه سنی
بزرگسالان (آزاد)	از روزی که ورزشکار به 14 سالگی می رسند	محدودیتی در این زمینه لازم نیست
نوجوانان	از روزی که ورزشکار به 14 سالگی می رسند	در کل سالی که ورزشکاران در آن به 18 سالگی خواهند رسید
جوانان	از روز یکم ژانویه سالی که ورزشکار به 19 سالگی می رسد	در کل سالی که ورزشکاران در آن به 23 سالگی خواهند رسید
پیشکسوتان مستر1	از روز یکم ژانویه سالی که ورزشکار به 40 سالگی می رسد	در کل سالی که ورزشکاران در آن به 49 سالگی خواهند رسید
پیشکسوتان مستر2	از روز یکم ژانویه سالی که ورزشکار به 50 سالگی می رسد	در کل سالی که ورزشکاران در آن به 59 سالگی خواهند رسید
پیشکسوتان مستر3	از روز یکم ژانویه سالی که ورزشکار به 60 سالگی می رسد	در کل سالی که ورزشکاران در آن به 69 سالگی خواهند رسید
پیشکسوتان مستر4	از روز یکم ژانویه سالی که ورزشکار به 70 سالگی می رسد	محدودیتی در این زمینه لازم نیست

در محاسبه سن ورزشکاران منظور از سال، سال میلادی می باشد.

همانطور که در جداول گروه های سنی پاورلیفتینگ بانوان و آقایان مشاهده شد، تنها به افرادی اجازه حضور در مسابقات داده خواهد شده که حداقل به چهارده سالگی رسیده باشند. حضور لیفتر های زیر چهارده سال، تنها در رقابت هایی مجاز است که در سطح کشور برگزار شوند و آن ها حق شرکت در مسابقاتی که در سطوح بالاتر برگزار می شود را نخواهند داشت.

کلاس های وزنی مردان

کلاس بندی های وزنی ورزشکاران مرد در رقابت های پاورلیفتینگ به شرح زیر می باشد:

کلاس وزنی	شرح کلاس وزنی
59.0	ورزشکاران تا وزن 59.0 کیلوگرم
66.0	ورزشکاران از وزن بدن 59.01 کیلوگرم تا وزن 66.0 کیلوگرم
74.0	ورزشکاران از وزن بدن 66.01 کیلوگرم تا وزن 74.0 کیلوگرم
83.0	ورزشکاران از وزن بدن 74.01 کیلوگرم تا وزن 83.0 کیلوگرم
93.0	ورزشکاران از وزن بدن 83.01 کیلوگرم تا وزن 93.0 کیلوگرم
105.0	ورزشکاران از وزن بدن 93.01 کیلوگرم تا وزن 105.0 کیلوگرم
120.0	ورزشکاران از وزن بدن 105.01 کیلوگرم تا وزن 120.0 کیلوگرم
120.0+	ورزشکاران از وزن بدن 120.01 کیلوگرم و بیشتر

ورزشکاران با گروه سنی نوجوان و جوان یک کلاس وزنی بیشتر نسبت به دیگر گروه های سنی خواهند داشت. کلیه ورزشکاران تا وزن بدن 53.0 کیلوگرم در کلاس وزنی53.0 کیلوگرم و ورزشکاران از وزن بدن 53.01 کیلوگرم تا 59.0 کیلوگرم در کلاس وزنی 59.0 کیلوگرم قرار خواهند گرفت.

کلاس های وزنی زنان

کلاس بندی های وزنی در رقابت های پاورلیفتینگ زنان نیز به شرح زیر می باشد:

کلاس وزنی	شرح کلاس وزنی
47.0	ورزشکاران تا وزن 47.0 کیلوگرم
52.0	ورزشکاران از وزن بدن 47.01 کیلوگرم تا وزن 52.0 کیلوگرم
57.0	ورزشکاران از وزن بدن 52.01 کیلوگرم تا وزن 57.0 کیلوگرم
63.0	ورزشکاران از وزن بدن 57.01 کیلوگرم تا وزن 63.0 کیلوگرم
72.0	ورزشکاران از وزن بدن 63.01 کیلوگرم تا وزن 72.0 کیلوگرم
84.0	ورزشکاران از وزن بدن 72.01 کیلوگرم تا وزن 84.0 کیلوگرم
84.0+	ورزشکاران با وزن بدن 84.01 کیلوگرم و بیشتر

بانوان پاورلیفتر با گروه سنی نوجوان و جوان یک کلاس وزنی بیشتر نسبت به دیگر گروه های سنی خواهند داشت. کلیه ورزشکاران تا وزن بدن 43.0 کیلوگرم در کلاس وزنی43.0 کیلوگرم و ورزشکاران از وزن بدن 43.01 کیلوگرم تا 47.0 کیلوگرم در کلاس وزنی 47.0 کیلوگرم قرار خواهند گرفت.

 

 

تجهیزات پاورلیفتینگ

مجموعه ها و شرکت های زیادی در سراسر دنیا تجهیزات و لوازم ورزشی تولید می کنند. این تولید کننده به دلیل محبوبیت و جامعه آماری پاورلیفتینگ، سال هاست که تجارت خود را به این بخش انتقال داده اند. تجهیزات و لوازمی که در این زمینه تولید می شوند تنوع بالایی دارند و هر پاورلیفتیر را ترغیب به استفاده از آن ها می کنند. اما تجربه نشان داده است که استفاده از هر نوع تجهیزاتی صحیح نیست و در برخی موارد منجر به آسیب دیدگی های شدیدی شده است.

از آنجایی که مهم ترین دلیل ورزش کردن سلامتی است و این نکته برای فدراسیون بین المللی پاورلیفتینگ بسیار با اهمیت می باشد، یکسری قوانین در استفاده از تجهیزات وضع شد. یکسری محدودیت هایی برای ورزشکاران در رقابت های پاورلیفتینگ و پرس سینه در نظر گرفته شده است. ورزشکاران حق استفاده از هر نوع تجهیزاتی را نخواهند داشت. یک پاورلیفتر تنها مجز به استفاده از تجهیزاتی است که مورد تایید کمیته فنی فدراسیون بین المللی پاورلیفتینگ باشد. این تجهیزات توسط کمیته فنی تحت عنوان لیست تجهیزات تایید شده منتشر می گردند. جهت مشاهده لیست به صفحه تجهیزات پاورلیفتینگ مراجعه نمایید.

کادر داوری در پاورلیفتینگ

درحین مسابقات کادر داوری اطمینان حاصل می کنند که تمامی پاورلیفتر ها از قوانین پاورلیفتینگ پیروی کنند و پذیرفته شدن حرکات ورزشکاران منوط به موافقت داوران خواهد بود. سرداور، داور وسط یا داور اصلی به ورزشکاران می گوید که چه زمانی می توانند حرکت را شروع کرده و به پایان برساند. دلیل اصلی این است که داوران می خواهند ببینند پاورلیفتر ها به صورت کامل در حرکت مسلط باشند و کنترل هالتر تماما در اختیارشان قرار بگیرد.

تجربه نشان داده است، اگر چه این نکته بسیار ساده به نظر می آید، اما بسیاری از پاورلیفتر های مبتدی در رقابت ها موفق نخواهند بود تا حرکات خود را به صورت صحیح ثبت نمایند، زیرا در گوش دادن به دستورات سرداور مسابقات کوتاهی می کنند.

همانگونه  که رقابت های پاورلیفتینگ برای پاورلیفتر ها اهمیت دارد، برای داوران پاورلیفتینگ نیز مهم است. کمیته های داوران و فنی فدراسیون ها، داورانی را برای رقابت ها انتخاب خواهند کرد که بهترین عملکرد را در زمان های حساس داشته باشند. داوران  این رشته برای قرار گرفتن در لیست داوران رقابت های معتبر، باید آزمون های تئوری و عملی را با موفقیت و امتیاز بالا پشت سر گذاشته باشند.

در مورد داوران پاورلیفتینگ بیشتر بدانیم…..

ما در ددلیفت اخبار داخلی و بین المللی پاورلیفتینگ، قوانین ورزشی، تفاوت پاورلیفتینگ با سایر فعالیت های ورزشی، تفاوت بین پاورلیفتینگ راو یا کلاسیک و پاورلیفتینگ با تجهیزات، رقابت های پاورلیفتینگ، پاورلیفترهای معروف و … صحبت خواهیم کرد.

توجه داشته باشید که:

1. تمامی قوانین بیان شده در این صفحه مربوط به کتاب اصول و قوانین پاورلیفتینگ منتشر شده از سوی فدراسیون جهانی IPF می باشند.
2. این متن طی دوره های زمانی ثابتی بروزرسانی خواهد شد.
3. سوالات پر تکرار که در قسمت گفت و گو این صفحه پرسیده می شوند، تحت عنوان سوالات پرتکرار به متن اضافه خواهند شد.

لباس پاورلیفتینگ (Powerlifting Clothes)

لباس پاورلیفتینگ معمولا در دو نوع حمایت کننده و ساده طراحی می شوند. لباس های حمایت کننده، لباس های تائید شده از جانب شرکت های معتبری هستند که استفاده از آنها در مسابقات Powerlifting  و پرس سینه (Powerlifting chest press) با تائیدیه کمیته فنی مسابقات صورت می گیرد. اما لباس های ساده تقریبا شبیه به دوبنده ورزشی است که استفاده از آن در مسابقات، به تائیدیه کمیته فنی مسابقات نیاز ندارد.

به طور کلی لباس پاورلیفتینگ باید به صورت یک تکه و تک لایه و فاقد هر گونه وصله، و دقیقا اندازه تن ورزشکار بوده و شل نباشد و آستین لباس باید روی شانه های ورزشکار را کاملا بپوشاند. ورزشکار در مسابقات می تواند از این لباس در هر رنگی که مایل است استفاده کند و وجود علامت و نشانه هایی از قبیل نام ورزشکار، ملیت، و یا اسپانسر مالی بر روی لباس بلامانع است. اما دوخت و درز لباس نبایستی بیش از ۵ سانتیمتر ضخامت و ۳ سانتیمتر پهنا داشته باشد تنها دوبنده های معمولی مجاز هستند که پهنایی بیشتر از ۳ سانتیمتر داشته، و در قسمت پاها در قسمت بالای ران در اندازه ۱۲*۲۴ سانتیمتر، از دو لایه استفاده شده باشد. همچنین محل درز لباس می تواند توسط دوخت نازکی از جنس کش با بیش از ۲ سانتیمتر پهنا و ۵ سانتیمتر ضخامت تقویت شود. همچنین دوبنده ساده مجاز است تا ۲۵ سانتیمتر پا داشته باشد اما پوشیدن لباس همراه با استرج و دوبنده برای ورزشکارانی که سوت ندارند ممنوع می باشد.

قوانین استفاده از تی شرت (T-shirt) و لباس حمایت کننده در مسابقات

T-shirt و یا پیراهن در مسابقات پاورلیفتینگ بایستی به صورت تک لایه باشد و درهر رنگی بنا به سلیقه ورزشکار می تواند مورد استفاده قرار گیرد و در هنگام اجرای حرکات اسکوات (Squat) و پرس سینه (Chest press) حتما پوشیده شود اما در اجرای حرکت لیفت (Lift) پوشیدن آن برای ورزشکار کاملا اختیاری است. اما در مسابقات زنان، بانوان پاورلیفتینگ کار بایستی تی شرت و یا پیراهن را در هنگام اجرای تمامی حرکت ها بر تن داشته باشند. لباس و یا تی شرت های حمایت کننده باید مورد تائید کمیته فنی مسابقات قرار گرفته و در تمامی حرکات اجرایی بانوان مورد استفاده قرار گیرد. این لباس ها نباید به قدری بلند باشند که قسمت باسن ورزشکار را کامل پوشش دهند، همچنین نباید در هیچ یک از قسمت ها دچار تا خوردگی شوند که موجب حمایت و کمکی اضافی برای بانوی ورزشکار شود.

در ساخت لباس های پاورلیفتینگ (آقایان – بانوان) :

• نباید هیچگونه ماده لاستیکی و یا چیزی شبیه به آن بکار رفته باشد.
• در طراحی این لباس ها نباید جیب، دگمه، زیپ، و یا یقه V شکل لحاظ شده باشد.
• جای درز لباس نباید تقویت شده باشد.
• لباس باید از نخ و یا پلی استر و یا ترکیبی از هر دوی این مواد تشکیل شده باشد.
• آستین های لباس نبایستی از روی بازوها (دالتوئید) بالاتر و از آرنج ها پائین تر باشد، اما لباس مورد استفاده در حرکات اسکوات و لیفت می تواند بدون آستین باشد.
• نوشته و طرح های روی لباس ورزشکار می تواند مربوط به ملیت، اسپانسر و یا قاره ورزشکار باشد. اما استفاده از لباس و T-shirt هایی که بر روی آنها تصویر و نوشته های سیاسی و مذهبی باشد ممنوع است.

تجهیزات جانبی پاورلیفتینگ و قوانین استفاده از آنها در مسابقات

هر پاورلیفتینگ کاری در مسابقات دارای لوازم و تجهیزات جانبی است که استفاده برخی از آنها اختیاری است اما باید قبل از مسابقه مورد بازرسی و تائید کمیته فنی مسابقات قرار گرفته شده باشد. این ملزومات شامل، کفش، جوراب، زانوبند، شورت، کمربند، باندهای حمایتی، و مچ بند است که در ادامه مقررات استفاده از آنها در مسابقات خواهیم پرداخت.

شورت (Short) : یک شورت استاندارد باید از ترکیب نخ و پلی استر تهیه شده باشد. این شورت بایستی در هنگام مسابقه و وزنه زدن در زیر لباس ورزشکار پوشیده شود. استفاده از شورت هایی از جنس پلاستیک در مسابقات ممنوع می باشد.

جوراب (Socks) : ورزشکار می تواند از جورابی به رنگ دلخواه خود استفاده کند اما طول آن باید تا زیر زانوی ورزشکار را پوشش دهد. استفاده از جوراب های زنانه، بسیار تنگ، و ساق بلند در مسابقات ممنوع است. لازم است بدانید که استفاده از جوراب در هنگام اجرای حرکت لیفت (Lift) در مسابقات اجباری است و حتما بایستی تا زیر زانوی ورزشکار را پوشش دهد.

بیشتر بدانید : چگونه یک جوراب ورزشی مناسب انتخاب کنیم ؟

کمربند (Belt) : استفاده از کمربند در مسابقات امری اختیاری است اما در صورت استفاده باید حتما بر روی لباس بسته شود. بطور کلی کمربند باید از جنس چرم، وینیل، و یا هرماده ای که قابلیت کشسانی نداشته باشد تهیه شده باشد. کمربند می تواند از یک یا چند لایه که به یکدیگر دوخته و یا چسبیده شده اند باشد اما هر گونه لایه گذاری مخفی درون کمربند که سبب حمایت و افزایش نیرو شود ممنوع است. وجود یک سگک در قسمت انتهایی یک سر کمربند که بوسیله دوخت و یا منگه متصل شده باشد بلامانع است، حتی این سکگ می تواند از نوع قلاب شونده و یا سریع باز شونده باشد. درج نام ورزشکار، ملیت، و یا نام باشگاه ورزشی ورزشکار بر روی کمربند بلامانع است.

کفش (Shoes) : استفاده از کفش در مسابقات پاورلیفتینگ مستلزم رعایت نکاتی است که حتما باید توسط ورزشکار لحاظ شود. استفاده از تمام کفش های ورزشی از قبیل کفش بسکتبال، کشتی و حتی چکمه های ورزشی بلامانع است اما ارتفاع قسمت کفی کفش نباید بیشتر از ۵ سانتیمتر باشد و بصورت یکپارچه تمام قسمت زیر کفش را پوشانده باشد. در صورتی که قسمت داخلی کفش گشاد باشد ورزشکار می تواند با کفی به ضخامت ۱ سانتیمتر قسمت داخلی را بپوشاند.

بیشتر بدانید : تاثیر کفش ورزشی بر کیفیت تمرین

مچ بند (Wrist) : نباید بیشتر از ۱ متر طول و ۸ سانتیمتر عرض داشته باشد و هر گونه دوخت و نوار دوزی باید در درون ۱ متر طول مچ بند انجام شده باشد. برای ایمنی بیشتر مچ های ورزشکار در مصاف با وزنه ، مجاز است که یک حلقه و یا بند در داخل مچ بند تعبیه شود اما انگشتان ورزشکار در هنگام اجرای حرکت نباید داخل حلقه و یا بند قرار داشته باشد. مچ بند در هنگام قرار گیری بر روی مچ دستان ورزشکار نباید بیش از ۱۰ سانتیمتر بالای مچ و ۲ سانتیمتر پائین تر از مفاصل مچ ها را بپوشاند.

زانوبند (Knee Strap) : بایستی ۲ متر طول و در حدود ۸ سانتیمتر عرض داشته باشد و نباید بیش از ۱۵ سانتیمتر از بالای زانوها و همچنین ۱۵ سانتیمتر از زیر زانوها را بپوشاند و طول پوشش زانوها نبایستی بیش از ۳۰ سانتیمتر باشد. همچنین  استفاده از زانوبندهایی که در ساخت آنها از مواد پلاستیک غیر طبیعی که قابلیت کشسانی دارند و استفاده از زانوبندهای ۲ تیکه در مسابقات ممنوع است.

باندهای حمایتی (Supporting Bands) : در مسابقات رسمی پاورلیفتینگ ورزشکاران تنها مجاز به استفاده از باندهایی هستند که توسط کمپانی های معتبر ساخته شده و مورد تائید کمیته فنی مسابقات قرار گرفته شده باشد. استفاده از باندهای پزشکی بدون اجازه کمیته فنی و پزشک مخصوص مسابقات یا سرداور ممنوع است. در رقابت هایی که پزشک وجود نداشته باشد سرداور مسابقه مسئول کنترل استفاده از باندها و حتی تجهیزات پزشکی جهت آسیب و جراحت است.