رتبه‌بندی ۱۸ دروازه بان منچستر یونایتد در رقابت‌های لیگ برتر انگلیس

منچستر یونایتد در حال حاضر با در اختیار داشتن داوید دخیا، صاحب یکی از بهترین دروازه‌ بانان حال حاضر دنیای فوتبال است اما شرایط برای آن‌ها همیشه این‌گونه نبوده است.

برترین دروازه بان های منچستر یونایتد

به جز پیتر اشمایکل، ادوین فن درسار و داوید دخیا که دروازه بانان بزرگی به حساب می‌آیند، یونایتد در سال‌های اخیر انتخاب‌های دوم و سوم مطمئنی برای چارچوب دروازه‌اش نداشته است. در این مقاله، قصد بررسی ۱۸ دروازه بان شیاطین سرخ در تاریخ لیگ برتر از بدترین تا بهترین را خواهیم داشت.

۱۸. جوئل پریرا

بعد از اینکه شیاطین سرخ لی گرانت را به عنوان دروازه بان سومشان به خدمت گرفتند، جوئل پریرای پرتغالی در حال حاضر برای پنجمین بار به تیم دیگری قرض داده شده است. پریرا در دوره سکان‌داری خوزه مورینو یک بار در لیگ برتر به میدان رفته بود؛ او در بازی آخر فصل، در می ۲۰۱۷ مقابل کریستال پالاس حضور یافت و در جریان پیروزی ۲-۰ تیمش برابر پالای موفق به بسته نگه داشتن دروازه‌اش شد.

۱۷. بن آموس

سر الکس فرگوسن معمولا برای بازی‌های جام حذفی یا لیگ کاپ از محصولات آکادمی باشگاه استفاده می‌کرد اما بن آموس یک بازی لیگ برتری هم در کارنامه دارد و در جریان پیروزی ۲-۰ یونایتد برابر استوک سیتی در سال ۲۰۱۲ موفق به بسته نگه داشتن دروازه‌اش هم شد. او که تاکنون به ۹ تیم قرض داده شده و فصل ۱۸-۲۰۱۷ را هم در تیم The Valley سپری کرده، در حال حاضر دروازه بان چارلتون اتلتیک است.

۱۶. ریکاردو

این دروازه بان ملی پوش اسپانیایی اولین و آخرین بازی لیگ برتری‌اش را در جریان مصدومیت فابین بارتز برابر بلکبرن راورز در سال ۲۰۰۳ انجام داد. نخستین واکنش ریکاردو در این بازی متحمل شدن یک خطای پنالتی بود؛ هرچند که او ضربه پنالتی دیوید دان که به سمت چپش زده شد را مهار کرد.

۱۵. کوین پیلگینتون

پیلکینگتون شش سال از دوران جوانی‌اش را در یونایتد پشت سر گذاشت و در کنار بسیاری از چهره‌های شناخته شده تیم موفق به قهرمانی در جام حذفی جوانان ۱۹۹۲ شد. او در دوران پیتر اشمایکل، دروازه بان سوم یونایتد بود و بین سال‌های ۱۹۹۲ تا ۱۹۹۸ شش بار در لیگ برتر به میدان رفت. پیلکینگتون بعدا در تیم‌های مانسفیلد تاون و ناتس کانتی بیش از ۳۰۰ بازی انجام داد.

۱۴. اندی گورام

وقتی که بارتز و فن درگو در سال ۲۰۰۱ مصدوم شدند، اندی گورام به عنوان خریدی اورژانسی به ترکیب یونایتد اضافه شد. او که در آن زمان ۳۶ سال سن داشت، بیش از ۵۰۰ بار درون چارچوب دروازه تیم‌هایی چون اولدهام، هیبرنیان و رنجرز قرار گرفته بود. در حالی‌که یونایتد به قهرمانی در لیگ برتر ۲۰۰۱ نزدیک بود، او در دیدار برابر کاونتری و ساوتهمپتون درون دروازه این تیم قرار گرفت و در هر بازی دو گل دریافت کرد.

۱۳. گری والش

گری والش یکی از بازیکنان وفادار منچستر یونایتد بود که اکثر ۵۰ بازی‌اش در چارچوب دروازه شیاطین سرخ را پیش از آغاز لیگ برتر انجام داده بود؛ زمانی که یونایتد در تلاش بود تا افتخارات سابقش را تکرار کند. او وقتی اشمایکل بخشی از فصل ۹۵-۱۹۹۴ را به دلیل مصدومیت از دست داد، ۱۰ بازی لیگ برتری انجام داد؛ جالب اینکه فصل ۹۵-۱۹۹۴ به اولین فصل از پنج فصل نخست لیگ برتر تبدیل شد که یونایتد در آن موفق به کسب عنوان قهرمانی نشد.

۱۲. آندریاس لیندگارد

در سال ۲۰۱۰ و وقتی که یونایتد به دنبال پیدا کردن جانشینی برای ادوین فن درسار پا به سن گذاشته بود، بسیاری لیندگارد را شماره یک آینده این تیم می‌دانستند. گرچه نکات مثبت زیادی وجود داشت اما او دوران موفقی را در پیراهن یونایتد سپری نکرد و بیشتر نقش یک گلر نیمکت‌نشین را در تیم ایفا می‌کرد. لیندگارد طی پنج فصل حضورش در اولدترافورد ۱۹ بار در لیگ برتر به میدان رفت که ۱۰ تای آن به فصل ۱۳-۲۰۱۲ بر می‌گردد که یونایتد به قهرمانی در لیگ برتر رسید.

۱۱. سرجیو رومرو

مرد شماره یک چارچوب تیم ملی آرژانتین بعد از نیمکت‌نشینی‌هایش در سمپدوریا و موناکو، به این رکوردش در یونایتد ادامه می‌دهد. او تنها هفت بار برای منچستر یونایتد در لیگ برتر به میدان رفته اما بیشتر در رقابت‌های لیگ کاپ، جام حذفی و لیگ اروپا مورد استفاده قرار می‌گیرد و لیگ اروپای فصل ۱۷-۲۰۱۶ را هم در پیراهن منچستر یونایتد به دست آورده است.

۱۰. مارک بوسنیچ

منچستر یونایتد این دروازه بان استرالیایی را در اواخر دهه ۱۹۸۰ به خدمت گرفت اما به سبب درخشش‌های پیتر اشمایکل چندان از او استفاده نمی‌کرد. بوسنیچ هفت سال در استون ویلا بازی کرد و با تجربیاتی که در ویلا پارک کسب کرد، در سال ۱۹۹۹ به اولدترافورد برگشت تا جانشین اشمایکل شود. او در فصل ۲۰۰۰-۱۹۹۹ به عنوان مرد شماره یک یونایتد قهرمانی در لیگ برتر را جشن گرفت اما با ظهور فابین بارتز به دروازه بان سوم تیم تبدیل شد. فرگوسن چندی بعد او را “یک حرفه‌ای ترسناک” خطاب کرد.

۹. توماش کوشچاک

توماش کوشچاک طی شش سال حضورش در اولدترافورد ۲۶ بار درون چارچوب دروازه یونایتد قرار گرفت؛ دوران حضور او در یونایتد با درخشش‌های ادوین فن درسار همزمان شده بود. این دروازه بان لهستانی به اندازه‌ای قدرتمند نبود که به انتخاب اول سر الکس فرگوسن برای دروازه یونایتد تبدیل شود و معمولا مشکلات زیادی با مدافعان تیم داشت که می‌توان در این بین به اشتباه او در جریان پیروزی سال ۲۰۱۰ لیدز یونایتد در جام حذفی اشاره کرد. هرچند که او در جریان قهرمانی لیگ کاپ همان سال یونایتد مطمئن ظاهر شد.

۸. بن فاستر

بن فاستر در سال ۲۰۰۵ به منچستر یونایتد پیوست اما با قراردادی قرضی و دوساله به واتفورد منتقل شد. او با وجود اینکه در سال ۲۰۰۶ به صعود زنبورها از چمپیونشیپ کمک کرد و سپس در لیگ برتر عملکرد قابل قبولی از خودش به نمایش گذاشت اما فرصت چندانی برای نشان دادن خودش در یونایتد پیدا نکرد. بن در چندین تیم لیگ برتری بسیار خوب ظاهر شد اما طی سه سال حضورش در اولدترافورد تنها ۱۲ بازی لیگ برتری انجام داد. هرچند که فاستر در جریان قهرمانی لیگ کاپ سال ۲۰۰۹ شیاطین سرخ یکی از بازیکنان اصلی تیم به شمار می‌رفت.

۷. روی کارول

روی کارول که ملی پوش تیم ایرلند شمالی بود همواره به سبب اشتباه بزرگش در دیدار یونایتد برابر اسپرز به یاد آورده می‌شود. با این حال کارول در مجموع عملکرد قابل قبولی درون چارچوب دروازه یونایتد داشت و در نیمی از ۴۶ بازی لیگ برتری‌اش برای منچستر یونایتد موفق به بسته نگه داشتن دروازه‌اش شد.

۶. تیم هاوارد

این دروازه بان آمریکایی طی یک دهه حضورش در اورتون بیش از ۳۵۰ بار درون چارچوب دروازه تافی‌ها قرار گرفت و نشان داد که توانایی تطبیق‌پذیری با لیگ برتر را دارد. در یونایتد، شخصیت و شجاعت او نوید یک پیتر اشمایکل جدید را می‌داد اما چنین اتفاقی هرگز به وقوع نپیوست. دوران حضور او در منچستر یونایتد با افول مقطعی باشگاه همراه شد؛ شیاطین سرخ در اولین فصل کامل حضور هاوارد در اولدترافورد، فصل را با ۱۵ امتیاز کمتر نسبت به آرسنال تمام کردند. چلسیِ خوزه مورینیو هم در آن مقطع برابر یونایتد حرف‌هایی برای گفتن داشت.

۵. ریموند فن درگو

این دروازه بان بلند قامت هلندی در سال ۱۹۹۶ از ویتسه آرنهم به منچستر یونایتد پیوست و می‌توان از او به عنوان بهترین دروازه بان دوم تاریخ لیگ برتر یاد کرد؛ فن درگو در نبود اشمایکل به خوبی جای او را درون چارچوب شیاطین سرخ پر می‌کرد. او سرانجام بعد از خروج گلر دانمارکی یونایتد در سال ۱۹۹۹ فرصت بیشتری برای حضور در تیم پیدا کرد و برای قرارگیری در ترکیب اصلی با بوسنیچ رقابت می‌کرد. فن درگو در جریان فصول ۲۰۰۰-۱۹۹۹ و ۰۱-۲۰۰۰ که منتهی به دو قهرمانی متوالی یونایتد در لیگ برتر شد، به ترتیب ۱۴ و ۱۰ بار درون چارچوب دروازه شیاطین سرخ ایستاد.

۴. فابین بارتز

بارتز که با تیم ملی فرانسه به قهرمانی در جام جهانی رسیده بود جانشین خوبی برای اشمایکل بود اما بین هواداران تیم به محبوبیت چندانی نرسید. او بیش از هرچیز دیگری به سبب حرکات غیرقابل پیش‌بینی و اشتباهات فردی‌اش به یاد آورده می‌شد اما با این وجود گلر بسیار خوبی بود که دوران موفقیت‌آمیزی را در اولدترافورد سپری کرد. او طی سه فصلی که پیراهن شماره یک یونایتد را به تن می‌کرد به دو قهرمانی لیگ برتر رسید و قطعا این دو قهرمانی دستاورد بزرگی به شمار می‌رود.

۳. داوید دخیا

دخیا از نظر درخشش فردی بهترین دروازه بان حاضر در این لیست است اما قربانی شرایط حاکم بر باشگاه شده و نمی‌تواند جایگاه بهتری را در این لیست از آن خودش کند. این گلر اسپانیایی شروع پرقدرتی درون چارچوب یونایتد داشت و در آخرین فصل حضور سر الکس فرگوسن در اولدترافورد موفق به قهرمانی در لیگ برتر ۲۰۱۳ شد. بعد از آن، دخیا کلکسیون افتخارات داخلی‌اش را با قهرمانی در جام حذفی زیر نظر لوییز فن خال و قهرمانی در لیگ کاپ زیر نظر خوزه مورینیو تکمیل کرد. با این حال منچستر یونایتد به قدری بزرگ است که به این جام‌های کوچک راضی نباشد. در حقیقت آن‌ها بعد از خروج فرگوسن، طی شش فصل اخیر هرگز جزو شانس‌های قهرمانی در لیگ برتر نبودند و تنها یک بار در دوره دیوید مویس به مرحله یک چهارم نهایی لیگ قهرمانان اروپا صعود کردند. این‌ها آمار خوبی برای دروازه بانی نیست که به سبب رفلکس‌های دیدنی و توانایی بالایش در توپ گیری شناخته می‌شود. دخیا در پنج سال گذشته سه بار به عنوان بهترین بازیکن سال منچستر یونایتد انتخاب شده و قطعا بدون او اوضاع برای یونایتد بدتر هم می‌شد. بعد از اینکه انتقال او به رئال مادرید در سال ۲۰۱۵ به دلیل مشکل دستگاه فکس نهایی نشد، باشگاه مادریدی به سه قهرمانی متوالی در لیگ قهرمانان اروپا رسید و احتمالا دخیا حسرت زیادی از این بابت خورده است.

۲. ادوین فن درسار

او خودش را به عنوان یک سوئیپر در آژاکسِ اوایل دهه ۱۹۹۰ لوییز فن خال به دنیای فوتبال معرفی کرد. او در ۴۲.۱۷ درصد از بازی‌های لیگ برتری‌اش برای منچستر یونایتد موفق به بسته نگه داشتن دروازه‌اش شد و بهترین دروازه بان یونایتد در تاریخ لیگ برتر است که با انجام حداقل ۵۰ بازی لیگ برتری چنین آماری را به ثبت رسانده است. فن درسار همچنین بعد از پیتر چک و پپه رینا بهترین آمار کلین‌شیت در تاریخ لیگ برتر را در کارنامه دارد. جالب اینکه او این آمار فوق العاده را در حالی به ثبت رسانده که چهار فصل در تیم میانه جدولی فولام حضور داشته است. فن درسار جزو کلیدی‌ترین اجزای یکی از بهترین خطوط دفاعی تاریح لیگ برتر بود؛ او همچنین خوش‌شانس بود که زوج ریو فردیناند و نمانیا ویدیچ را در قلب خط دفاعی یونایتد پیش‌روی خودش داشت. یونایتد طی دوران حضور فن درسار به چهار قهرمانی در لیگ برتر رسید و سه بار هم راهی فینال لیگ قهرمانان اروپا شد که در اولینِ آن‌ها به لطف مهار پنالتی نیکولاس آنلکا توسط ادوین به قهرمانی در این رقابت‌ها رسید. با این حال او هیچ‌وقت تاثیرگذاری اشمایکل را به روی هواداران یونایتد نداشت؛ آن‌ها در فینال لیگ قهرمانان اروپای ۲۰۱۱ نیز برای دومین بار از بارسلونای پپ گواردیولا شکست خوردند.

۱. پیتر اشمایکل

در کنار کاپیتانی روی کین، نبوغ اریک کانتونا و تیم طلایی سال ۱۹۹۲ یونایتد، پیتر اشمایکل هم یکی از افرادی بود که در بازسازی منچستر یونایتد و تبدیل این تیم به یکی از باشگاه‌های بزرگ اروپا نقشی کلیدی داشت. او یکی از ارکان اصلی تیم سر الکس فرگوسن در پایان دادن به طلسم ۲۶ ساله قهرمان نشدن یونایتد در لیگ بود؛ شیاطین سرخ با قهرمانی در لیگ برتر ۱۹۹۳ مسیر تبدیل شدن به موفق‌ترین باشگاه تاریخ این رقابت‌ها را در پیش گرفتند و در این راه به تمام جام‌های ممکن دست یافتند. او طی هشت سال حضورش در اولدترافورد به پنج قهرمانی لیگ برتر رسید و با عملکرد فوق العاده‌ای که در آخرین بازی‌اش در نیوکمپ از خودش به نمایش گذاشت برای همیشه در یادها باقی خواهد ماند؛ او نقشی تعیین‌کننده در پیروزی تاریخی یونایتد برابر بایرن مونیخ داشت که به قهرمانی لیگ قهرمانان اروپای این تیم منتتی شد تا سه‌گانه آن فصلشان تکمیل شود. این دروازه بان دانمارکی بازی با پای بسیار خوبی داشت و همواره به عنوان یکی از برترین دروازه بانان تاریخ لیگ برتر به یاد آورده می‌شود.